Γέφυρες και Πύλες: Μια απεικόνιση της Ευρωπαϊκής Ελλάδας.

 «Σαν τα λεφτά της Μονόπολης». Μια φράση που ακουγόταν συνεχώς το 2002, για να περιγράψει τα χαρτονομίσματα του Ευρώ, που μόλις είχαν κάνει την εμφάνισή τους στην Ελλάδα. Η χώρα, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ και πια της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, καλωσόριζε το νέο της νόμισμα, προετοιμαζόταν να διοργανώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2 χρόνια αργότερα και να τραβήξει πάνω της την προσοχή όλου του πλανήτη. Μια διάχυτη αισιοδοξία για το μέλλον πλανιόταν στην ατμόσφαιρα, ένα συναίσθημα όχι και τόσο συνηθισμένο στους Έλληνες. Η Ελληνική Δεκαετία άρχιζε και τα πράγματα μόνο καλύτερα θα μπορούσαν να πάνε από εδώ και πέρα…

   Σήμερα; Ας μην μιλήσουμε για σήμερα. Το κάνουν για μας καθημερινά αρκετοί αρθρογράφοι, σχολιαστές και αναλυτές με εξαιρετικής υφής και βάθους άρθρα. Το κάνουν επίσης εκατοντάδες διανοούμενοι, επαγγελματίες, άνθρωποι της αγοράς και απλοί σκεπτόμενοι πολίτες σε κείμενα που εμφανίζονται στα social media με τη μορφή status ή σχολίου σε status κάποιου άλλου. Η επανάσταση της κοινωνικής δικτύωσης έχει επιτρέψει σε κάθε έναν να καταθέτει τη γνώμη του πάνω στην κοινή καθημερινότητά μας και, ενώ αυτό έχει δώσει διέξοδο και σε ο,τι πιο συνωμοσιολογικό, λαϊκίστικο ή εξόχως χυδαίο, έχει προσφέρει και βήμα σε ώριμες, καθαρές και λογικές φωνές, που μας βοηθούν να κατανοήσουμε πως φτάσαμε εδώ και τι μπορούμε να περιμένουμε από το μέλλον.

   Έχουμε σκεφτεί όμως πως το μέλλον ίσως να απεικονίζεται ακριβώς στα «λεφτά της Μονόπολης», στα χαρτονομίσματα που βρίσκονται στο πορτοφόλι μας; Με διαφορετικό χρώμα και μέγεθος το καθένα, τα χαρτονομίσματα του Κοινού μας Νομίσματος έχουν μια σημαντική ομοιότητα: κάθε ένα απεικονίζει μια γέφυρα και μια πύλη. Είναι σαφές γιατί επιλέχθηκαν αυτές οι αναπαραστάσεις:

   Μια γέφυρα ενώνει τις απέναντι όχθες ενός ποταμού και αποτελεί το σημείο σύνδεσης μεταξύ λαών. Η γέφυρα είναι ένα σημαντικό τεχνικό έργο που απαιτεί συνεργασία για να κατασκευαστεί, με σοβαρή μελέτη και υπολογισμό όλων των παραμέτρων, του φυσικού περιβάλλοντος, των διαθεσίμων υλικών, των τεχνικών και του ανθρωπίνου δυναμικού. Χρειάζεται σωστό σχεδιασμό από άτομα με τις απαραίτητες γνώσεις, τους μηχανικούς και προσωπική εργασία από τους εργάτες και τους εργοδηγούς, με τη συνεχή επίβλεψη των πρώτων. Όταν η γέφυρα ολοκληρωθεί και δοθεί σε χρήση, αποτελεί σημείο αναφοράς για μια περιοχή και χρησιμοποιείται καθημερινά από εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρήστες, για διαφορετικούς λόγους, για εμπόριο, ταξίδια, επαγγελματικές υποχρεώσεις κ.α. Το ποτάμι που ρέει κάτω από αυτήν ίσως αγριέψει και φουσκώσει, οι άνεμοι ίσως δυναμώσουν, μα η γέφυρα πρέπει να παραμείνει σταθερή και χρησιμοποιήσιμη για όλο αυτό το διάστημα, ή τουλάχιστον να μείνει κλειστή μόνο στον απαραίτητο χρόνο που πρέπει για να μην κινδυνεύσει κανείς χρήστης της. Η ίδια η ύπαρξη της γέφυρας αποτελεί ένα ρίσκο, όταν είναι σωστά και ποιοτικά φτιαγμένη εκπληρώνει το σκοπό της άψογα, αν όμως έχει προβλήματα κατασκευής και στατικότητας κάποτε θα καταρρεύσει από την πίεση και τότε θα θέσει σε άμεσο κίνδυνο όλους ανεξαιρέτως όσους βρίσκονται πάνω της τη δεδομένη στιγμή. Και φυσικά, μια γέφυρα δεν είναι εφήμερη, φτιάχνεται για να διαρκέσει αιώνες και να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των κοινοτήτων που βρίσκονται στις όχθες της, ελέγχεται βάσει προγράμματος από εξειδικευμένους τεχνικούς, συντηρείται συνεχώς και μέρη της ανακατασκευάζονται και ενισχύονται ανάλογα με τις ανάγκες που προκύπτουν.

   Μια πύλη είναι εξίσου σημαντική, κυρίως σε συμβολικό επίπεδο. Είναι το σημείο που διαχωρίζει ένα εξωτερικό χώρο από ένα κτίριο, αλλά όχι μια κατοικία. Η πύλη οδηγεί συνήθως σε ένα δημόσιο κτίριο με σαφή λειτουργία, όπου συγκεντρώνονται και συγχρωτίζονται άνθρωποι με διαφορετικά υπόβαθρα. Μερικές φορές, οι πύλες αυτές φρουρούνται συμβολικά ή πραγματικά, ώστε να αποτελούν ένα σημείο ελέγχου για όσους θέλουν να εισέλθουν στο κτίριο, καθώς συνήθως πρέπει να πληρούν κάποιες προϋποθέσεις. Κατά την παραμονή τους σε ένα δημόσιο κτίριο, οι χρήστες του πρέπει να το σέβονται, όπως και τους άλλους χρήστες που βρίσκονται σε αυτό και να υπακούν σε μια σειρά κανόνες, που υπάρχουν για να διευκολύνουν τη συνύπαρξή τους και την ομαλή διεξαγωγή των υποθέσεών τους. Είναι όμως σημαντικό να ειπωθεί ότι η πύλη είναι διπλής κατεύθυνσης και, όπως κάποιος μπορεί να μπει στο δημόσιο κτίριο, κανείς δε του απαγορεύει να βγει από αυτό. Υπάρχουν και περιπτώσεις όπου, αν παραβεί επανειλημμένα τους κανόνες και αδιαφορήσει για τις συστάσεις που θα του γίνουν, μπορεί να εκδιωχθεί από το χώρο και να συρθεί μέχρι την πύλη, κάτι που αποτελεί το χειρότερο δυνατό σενάριο, καθώς συνήθως συνεπάγεται αποκλεισμό του από τις διεργασίες που γίνονται μέσα στο δημόσιο «κτίριο» και από τις αποφάσεις που παίρνονται εκεί.

    Αυτοί οι συμβολισμοί αποτελούν τα βασικά στοιχεία του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος, (αναπόσπαστο;) μέρος του οποίου είναι και η Ελλάδα. Οι «μηχανικοί», οι πρωτεργάτες το ονειρεύτηκαν και το σχεδίασαν, προσπαθώντας να λάβουν υπόψη όλους τους πόρους που είχαν στη διάθεσή τους, χιλιάδες «εργοδηγοί» και «εργάτες» δούλεψαν και δουλεύουν πάνω σε αυτό καθημερινά, είναι μια σημαντική παρουσία σε διεθνές επίπεδο που έχει εμπνεύσει ανάλογες προσπάθειες σε όλο τον πλανήτη, εξυπηρετεί διαφορετικές ανάγκες των «χρηστών» του, στέκεται (ή τουλάχιστον προσπαθεί να σταθεί) αγέρωχο στις ταραγμένες μέρες και έχει φτιαχτεί για να διατηρηθεί ως σύνολο, έστω και αν κάποια επιμέρους κομμάτια του αποδεικνύονται δυσλειτουργικά ή παρωχημένα και αντικαθίστανται από νεώτερα στοιχεία και θεσμούς, καλύτερα προσαρμοσμένους στο σημερινό περιβάλλον.

   Οι χώρες που συμμετέχουν σε αυτό, έχουν εισέλθει μέσα στην «πύλη» της Ευρώπης και βρίσκονται σε ένα κοινό δημόσιο χώρο με σκοπό να πάρουν αποφάσεις για την κοινή τους ευημερία συμμετέχοντας ισότιμα στην προσπάθεια και έχοντας αναγνωρίσει τις κοινές συνισταμένες τους, δημοκρατία, ελευθερία, ανοιχτή κοινωνία, ανεκτικότητα αλλά όχι ασυδοσία, ελεύθερη αγορά-ελευθερία κίνησης κεφαλαίων και εργασίας, ελευθερία σκέψης και λόγου (ξανά όχι ασυδοσία). Για να διαβούν αυτή την πύλη προς το κοινό τους μέλλον έχουν περάσει από τη «φρουρά», μια σειρά διαδικασιών και κριτηρίων που διασφαλίζουν ότι έχουν τουλάχιστον μια κοινή βάση κατανόησης και κοινούς στόχους, ενώ ταυτόχρονα έχουν αποδεχτεί ότι θα σέβονται συγκεκριμένους κανόνες. Αν κάποιο από τα μέλη αποφασίσει ότι δεν θα το κάνει, μπορεί να αποχωρίσει και αν θέλει να παραμείνει χωρίς να σέβεται τους κοινούς κανόνες μπορεί να απομακρυνθεί με άλλα μέσα.

   Υψηλός συμβολισμός και ανακάλυψη νοημάτων εκεί που δεν υπάρχουν; Ευσεβής πόθος; Μα όλα είναι συμβολικά. Το ίδιο το Ενιαίο Νόμισμα είναι μια συμβολική απεικόνιση του ονείρου για την πλήρη Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Τα χαρτονομίσματά του (που παραδοσιακά απεικονίζουν σημαντικά πρόσωπα και ιδέες των κρατών που τα εκδίδουν) δε θα μπορούσαν να αποδώσουν καλύτερα οπτικά τις θεμελιώδεις αρχές της Ευρωπαϊκής ιδέας.

   Κάθε χαρτονόμισμα του Ευρώ είναι και ένας χάρτης του που ήταν η Ευρώπη, που είναι σήμερα και που ελπίζει να πάει. Είναι ένας χάρτης για το που ήταν η Ελλάδα και που το υγιώς σκεπτόμενο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας (πολύ μεγαλύτερο από όσο πιστεύουμε) ελπίζει ότι θα βρίσκεται και τα επόμενα χρόνια. «Το Ευρώ δεν είναι φετίχ», είναι κατάκτηση, απόδειξη ενός μακρού δρόμου που διανύθηκε και ταυτόχρονα όραμα για το μέλλον. Ίσως για αυτό ακριβώς ένα ολόκληρο σύμπλεγμα ατόμων, συντεχνιών, θεσμών και ομάδων που φοβούνται το μέλλον, φοβούνται και δαιμονοποιούν το Ευρώ, γιατί σε αυτό βλέπουν όλα τα προνόμια και τα «κεκτημένα» που κινδυνεύουν να χάσουν. Και αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που το Ευρώ είναι το μεγαλύτερο όπλο στη μάχη εναντίον του παλαιού, του φθαρμένου, του παραλόγου.

   «Λεφτά της Μονόπολης»; Μάλλον καλύτερα: Χάρτης του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.

Το παρόν κείμενο γράφτηκε για το διαγωνισμό κειμένου "Moving Greece Forward" του Ιδρύματος Friedrich Naumann (Friedrich-Naumann-Stiftung für die Freiheit), που διεξήχθει το Μάιο του 2015

Το μικρό μαύρο βιβλιαράκι

   Ξεφυλλίζοντας το κοκκινωπό ημερολόγιο – ατζέντα που με συντρόφευσε το 2014, έκανα μια διαπίστωση: Σε σχέση με τις προηγούμενες, τα τελευταία 5 χρόνια που χρησιμοποιώ ατζέντες για να οργανώνω την καθημερινότητά μου, αυτή ήταν η πιο «άδεια», με τις λιγότερες σημειωμένες κοινωνικές υποχρεώσεις, εκδηλώσεις, προθεσμίες, εκκρεμότητες κ.α. και με εβδομάδες ολόκληρες χωρίς κάποιο σημαντικό γεγονός εκτός από γενέθλια συγγενών και πολύ κοντινών φίλων ή υπενθυμίσεις πληρωμής λογαριασμών. Υπήρχαν ελάχιστα συνέδρια, παρουσιάσεις και "επιστημονικές" συναντήσεις, πολύ λίγες ομιλίες και ημερίδες και γενικά ευκαιρίες "συγχρωτισμού" και επαφών (στα μοντέρνα ελληνικά networking), τουλάχιστον σε σχέση με προηγούμενα χρόνια.

   Είναι ίσως λίγο οξύμωρο αυτό σε ένα έτος έντονων ζυμώσεων και σε μια πόλη πολύ ζωντανή από κοινωνικής άποψης όπως η Πάτρα, αλλά είναι η πραγματικότητα. Το 2014 υπήρξε μια χρονιά cocooning για μένα, όχι τόσο πολλών νέων γνωριμιών και δράσης, όσο ουσιαστικής επικοινωνίας με ανθρώπους που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου τα τελευταία χρόνια, σχεδιασμού του μέλλοντος και κατανόησης των πιο απλών αλλά σημαντικών πραγμάτων της καθημερινότητας, παραγωγικής εσωστρέφειας, ενδοσκόπησης, κατανόησης της αξίας που παίζουν οι άλλοι στη ζωή μας (είτε με την παρουσία τους, είτε με την απουσία τους) και καθορισμού προτεραιοτήτων.

   Ήταν όμως και μια χρονιά που είδα τους περισσότερους ανθρώπους που ξέρω να κυκλοφορούν με μια ατζέντα στο χέρι. Ίσως εγώ δεν τις πρόσεχα παλαιότερα, ίσως φταίει το γεγονός ότι οι άνθρωποι που γνωρίζω εργάζονται στη μεγάλη τους πλειοψηφία στον τομέα των Υπηρεσιών (προεξάρχοντος του Τουρισμού) και μερικοί των Μέσων Ενημέρωσης με πολλά παράλληλα project να "τρέχουν" ταυτόχρονα, ίσως είναι μια μόδα των τελευταίων χρόνων, μια σταγόνα χιπστεριάς, αλλά παντού έβλεπα γνωστούς και αγνώστους με ατζέντες και σημειωματάρια στα χέρια ή ανοιχτά μπροστά τους.

  Σταδιακά, εδώ και μερικούς μήνες άρχισα να παρατηρώ ενεργητικά τα πάσης φύσεως τέτοια αντικείμενα: Σημειωματάρια απλά ή ημερήσιες ατζέντες, μικρού ή μεγάλου μεγέθους, με σκληρό ή μαλακό εξώφυλλο, μαύρες, μπλε ή χρωματιστές, απλές ή με σχέδια και φράσεις, δεμένες ή σπιράλ, Moleskine, Writing Fields ή "ανώνυμες", πολύ συχνά πιο φθηνές απομιμήσεις των παράλογα ακριβών "φιρμάτων" που όμως είναι εξίσου επαρκείς για τις ανάγκες του χρήστη, με γραμμές ή λευκές σελίδες, σπανιότερα με καρό. Και γεμάτες από σημειώσεις, υποχρεώσεις, ραντεβού, προθεσμίες, τηλέφωνα ή διευθύνσεις γραμμένες με μολύβι, με μπλε, κόκκινο, πράσινο, ροζ, χρυσό κ.α. στυλό, με post-it διαφορετικών χρωμάτων και σχημάτων κολλημένα πάνω σε σελίδες, με χαρτάκια ανάμεσα σε άλλες, διαγραμμένες ή τικαρισμένες όσες έχουν ήδη γίνει, με SOS και σημαντικό και προσοχή, με πολλά θαυμαστικά ή ερωτηματικά, με πάσης φύσεως σχεδιάκια και μουτζούρες στις άκρες.

   Μια χρονιά ολόκληρη σε ένα βιβλιαράκι, επαγγελματική, κοινωνική, προσωπική ζωή, εκκρεμότητες, επιτυχίες, αποτυχίες, συναντήσεις ή γεγονότα που αλλάζουν για πάντα τον τρόπο σκέψης και δράσης μας. Εκεί σημειωμένα όλα όσα μας αφορούν ή τουλάχιστον όλα όσα θέλουμε να γράψουμε, γιατί μερικά από τα πιο σημαντικά γεγονότα δεν γράφονται ποτέ σε ατζέντες. Και όλοι να έχουμε από μια, να είμαστε ή να φαινόμαστε πολυάσχολοι, με πολλές δραστηριότητες και εκκρεμείς υποθέσεις. Και αρκετές από τις υποχρεώσεις που είναι γραμμένες στη δική μας ατζέντα να είναι και σε άλλες, να διασταυρώνονται οι δρόμοι μας με τους κατόχους τους, είτε από προγραμματισμό είτε τυχαία.

   Και όταν η χρονιά τελειώσει, η ατζέντα δεν πετιέται, μένει στο συρτάρι, με πάνω της γραμμένα όλα όσα έγιναν τη χρονιά που πέρασε, μαζί με τις ατζέντες των προηγουμένων ετών και μια καινούργια παίρνει τη θέση της, μια από τις εκατοντάδες διαφορετικές που κάνουν την εμφάνισή τους στα ράφια των βιβλιοχαρτοπωλείων από τις αρχές Νοέμβρη κάθε χρόνο. Ίσως όμως κάποια στιγμή χρειαστεί ξανά να ανατρέξουμε στην παλιά μας ατζέντα για να βρούμε ένα τηλέφωνο ή την ημερομηνία ενός γεγονότος. Όσα είναι σημειωμένα πάνω της θα μας συντροφεύουν πιθανώς για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κάποια θα περαστούν στην επόμενη ατζέντα ή σε ηλεκτρονικό αρχείο. Όσο και αν τα smartphones, τα apps οργάνωσης χρόνου, οι ειδοποιήσεις, το Google Calendar, το Outlook κ.α., να είναι μέρος της καθημερινότητάς μας, το έντυπο ημερολόγιο-ατζέντα είναι μια αναγκαιότητα για το σύγχρονο επαγγελματία και κοινωνικά ενεργό άνθρωπο. Οι ταλαιπωρημένες σελίδες, οι μουτζούρες και τα post-it, γίνονται κομμάτι του εαυτού μας και το μικρό βιβλιαράκι βρίσκεται πάντα στην τσάντα μας ή πάνω στο γραφείο ή στο τραπέζι, πάει όπου πάμε, ενώ κάποια φορά ίσως το αφήσουμε κάπου και πανικοβληθούμε μέχρι να το βρούμε, γιατί μέσα του έχει όλη μας τη ζωή.

   Ναι, η ατζέντα μου του 2014 δεν ήταν τόσο φορτωμένη με σημειώσεις και δραστηριότητες, τα πράγματα όμως που έκανα και έμαθα είναι από αυτά που δεν γράφονται σε μια σελίδα που την επόμενη ημέρα θα γυρίσει. Καθώς κρατάω στα χέρια μου τη μαύρη ατζέντα του 2015, διαφορετικού εσωτερικού layout από όλες τις προηγούμενες (εβδομαδιαία και όχι ημερήσια), εύχομαι να γεμίσει σημειώσεις και προθεσμίες, τηλέφωνα και υποχρεώσεις, όχι μόνο επαγγελματικές ή εκπαιδευτικές. Ξέρω όμως ότι οι καλύτερες και πιο καθοριστικές στιγμές της χρονιάς δε θα γραφτούν ποτέ στις σελίδες της…

Το δελτίο Τύπου που ανακοίνωσε την εξαγορά της Lucasfilm από την Disney (και μερικές σκέψεις για το μέλλον του Star Wars)

Το παρακάτω δελτίο Τύπου έχει κατά τη γνώμη μου ιστορική αξία για τους απανταχού "nerds"  καθώς και όλους όσους ενδιαφέρονται και μελετούν την παγκόσμια Pop Culture ως πολιτιστικό αλλά και οικονομικό φαινόμενο. Ανάλογη ιστορική αξία θα είχε και το αντίστοιχο δελτίο Τύπου για την εξαγορά της Marvel Comics το 2009.

Μερικές σκέψεις για το μέλλον του Star Wars

Η απόφαση της Disney να αγοράσει το franchise του Star Wars για συνολικά $4,05 δις δολάρια δίχασε εξ' αρχής τους φαν. Κάποιοι έλεγαν ότι αυτό θα σημάνει το τέλος του franchise και την πλήρη υποταγή του στη γενικότερη στρατηγική Marketing της Disney και άλλοι, όπως εγώ, ότι οι ατελείωτοι οικονομικοί και καλλιτεχνικοί πόροι που διαθέτει ο τεράστιος κολοσσός και η εμπειρία 7 δεκαετιών στο Entertainment Marketing μόνο καλό μπορούσε να κάνει στο brand Star Wars, να το αναζωογονήσει και να το βγάλει από την κατάσταση που είχε περιέλθει την τελευταία δεκαετία, αυτή της μηχανής παραγωγής χρημάτων για έναν μόνο άνθρωπο με κάθε τρόπο και μέσο, χωρίς σεβασμό στις επιθυμίες των οπαδών που στο κάτω-κάτω πληρώνουν και τα χρήματά τους.

Σήμερα, 6 μήνες μετά έχει ήδη ανακοινωθεί η νέα τριλογία που θα αρχίσει να προβάλεται στους κινηματογράφους από το 2015 (με σκηνοθέτη τον J.J. Abrams και παραγωγούς-σεναριογράφους τους μόνιμους συνεργάτες του, Kurtzman και Orci), όπως επίσης και αυτοτελείς ταινίες βασισμένες σε δημοφιλείς χαρακτήρες, έχουν προχωρήσει οι συζητήσεις για την αναβληθείσα από παλιά προτεινόμενη τηλεοπτική σειρά, η άδεια για δημιουργία Pen & Paper RPG αφαιρέθηκε από την κουρασμένη και στερευμένη Wizards και δόθηκε στην Fantasy Flight Games (κάτι που ολοκληρώθηκε πριν την εξαγορά) και γενικά έχει ανανεωθεί το ενδιαφέρον, καθώς οι ιθύνοντες προσπαθούν να απευθυνθούν πια και στο νεαρότερο καιρό και να κάνουν relaunch το brand Star Wars σε ηλικίες που δεν έχουν έρθει ακόμα σε επαφή με αυτό.

 Από την άλλη, η CGI σειρά Clone Wars έφτασε πολύ κοντά στο "κόψιμο" και μάλλον θα συνεχίσει αποκλειστικά διαδικτυακά, η νέα σειρά-αυτοπαρωδία Star Wars Detours "αναβλήθηκε" προλαβαίνοντας να κάνει μόνο ένα trailer, η εταιρία games LucasArts καταργήθηκε, όλοι της οι υψηλής εξειδίκευσης προγραμματιστές, developers και concept artists απολύθηκαν σε μια μέρα χωρίς προειδοποίηση και το -όπως φαινόταν από τα trailer- αριστουργηματικό MMO Star Wars 1313 ακυρώθηκε (ελπίζω προσωρινά) ώστε να γίνεται outsourcing των μελοντικών παιχνιδιών σε άλλους developers ή να αναπτύσσονται inhouse από τις ήδη υπάρχουσες εταιρίες του ομίλου Disney (τελικά η άδεια παραγωγής games δόθηκε σε αποκλειστικότητα στην Electronic Arts, στην οποία ανήκει και το studio BioWare, κάτι που αποτελεί μάλλον καλό νέο για την ανάπτυξη του εν λόγω MMO). Και είναι παραπάνω από σίγουρο ότι η άδεια παραγωγής κόμικς θα αφαιρεθεί από την εμπνευσμένη Dark Horse μετά το πέρας του υπάρχοντος συμβολαίου και θα περιέλθει στην "αδελφή" (ανήκουσα στη Disney) εταιρία Marvel, που χρόνια τώρα παλεύει με δημιουργικό τέλμα.

Και βεβαίως η νέα προσέγγιση σημαίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα 4 δεκαετίες αναπτύξης του υπέροχου αυτού φανταστικού σύμπαντος, της ιστορίας, των χαρακτήρων και των γεγονότων που το αποτελούν θα σβηστούν μονοκοντυλιά, όπως έγινε και με το Star Trek.

Ελπίζω μόνο, ως Starwarsάς, που έχει μεγαλώσει με αυτό και έχει δώσει άπειρο χρόνο και χρήμα, να μη φτάσω να απεχθάνομαι αυτό που λάτρευα.

Σημείωση: Μαζί με το Star Wars, η Disney αγόρασε με την ίδια συμφωνία και το γνωστό και αγαπημένο franchise του Indiana Jones και τα δικαιώματα άλλων, ήσσονος σημασίας pop culture brands που εκπορεύονται από ταινίες του Λούκας, όπως Willow, The Land Before Time και Red Tails.

Το Δελτίο Τύπου

October 30, 2012

DISNEY TO ACQUIRE LUCASFILM LTD.

Global leader in high-quality family entertainment agrees to acquire world-renowned Lucasfilm Ltd, including legendary STAR WARS franchise.

Acquisition continues Disney's strategic focus on creating and monetizing the world's best branded content, innovative technology and global growth to drive long-term shareholder value.

Lucasfilm to join company's global portfolio of world class brands including Disney, ESPN, Pixar, Marvel and ABC.

STAR WARS: EPISODE 7 feature film targeted for release in 2015.

Burbank, CA and San Francisco, CA, October 30, 2012 – Continuing its strategy of delivering exceptional creative content to audiences around the world, The Walt Disney Company (NYSE: DIS) has agreed to acquire Lucasfilm Ltd. in a stock and cash transaction. Lucasfilm is 100% owned by Lucasfilm Chairman and Founder, George Lucas.

Under the terms of the agreement and based on the closing price of Disney stock on October 26, 2012, the transaction value is $4.05 billion, with Disney paying approximately half of the consideration in cash and issuing approximately 40 million shares at closing. The final consideration will be subject to customary post-closing balance sheet adjustments.

"Lucasfilm reflects the extraordinary passion, vision, and storytelling of its founder, George Lucas," said Robert A. Iger, Chairman and Chief Executive Officer of The Walt Disney Company. "This transaction combines a world-class portfolio of content including Star Wars, one of the greatest family entertainment franchises of all time, with Disney's unique and unparalleled creativity across multiple platforms, businesses, and markets to generate sustained growth and drive significant long-term value."

"For the past 35 years, one of my greatest pleasures has been to see Star Wars passed from one generation to the next," said George Lucas, Chairman and Chief Executive Officer of Lucasfilm. "It's now time for me to pass Star Wars on to a new generation of filmmakers. I've always believed that Star Wars could live beyond me, and I thought it was important to set up the transition during my lifetime. I'm confident that with Lucasfilm under the leadership of Kathleen Kennedy, and having a new home within the Disney organization, Star Wars will certainly live on and flourish for many generations to come. Disney's reach and experience give Lucasfilm the opportunity to blaze new trails in film, television, interactive media, theme parks, live entertainment, and consumer products."

Under the deal, Disney will acquire ownership of Lucasfilm, a leader in entertainment, innovation and technology, including its massively popular and "evergreen" Star Wars franchise and its operating businesses in live action film production, consumer products, animation, visual effects, and audio post production. Disney will also acquire the substantial portfolio of cutting-edge entertainment technologies that have kept audiences enthralled for many years. Lucasfilm, headquartered in San Francisco, operates under the names Lucasfilm Ltd., LucasArts, Industrial Light & Magic, and Skywalker Sound, and the present intent is for Lucasfilm employees to remain in their current locations.

Kathleen Kennedy, current Co-Chairman of Lucasfilm, will become President of Lucasfilm, reporting to Walt Disney Studios Chairman Alan Horn. Additionally she will serve as the brand manager for Star Wars, working directly with Disney's global lines of business to build, further integrate, and maximize the value of this global franchise. Ms. Kennedy will serve as executive producer on new Star Wars feature films, with George Lucas serving as creative consultant. Star Wars Episode 7 is targeted for release in 2015, with more feature films expected to continue the Star Wars saga and grow the franchise well into the future.

The acquisition combines two highly compatible family entertainment brands, and strengthens the long-standing beneficial relationship between them that already includes successful integration of Star Wars content into Disney theme parks in Anaheim, Orlando, Paris and Tokyo.

Driven by a tremendously talented creative team, Lucasfilm's legendary Star Wars franchise has flourished for more than 35 years, and offers a virtually limitless universe of characters and stories to drive continued feature film releases and franchise growth over the long term. Star Wars resonates with consumers around the world and creates extensive opportunities for Disney to deliver the content across its diverse portfolio of businesses including movies, television, consumer products, games and theme parks. Star Wars feature films have earned a total of $4.4 billion in global box to date, and continued global demand has made Star Wars one of the world's top product brands, and Lucasfilm a leading product licensor in the United States in 2011. The franchise provides a sustainable source of high quality, branded content with global appeal and is well suited for new business models including digital platforms, putting the acquisition in strong alignment with Disney's strategic priorities for continued long-term growth.

The Lucasfilm acquisition follows Disney's very successful acquisitions of Pixar and Marvel, which demonstrated the company's unique ability to fully develop and expand the financial potential of high quality creative content with compelling characters and storytelling through the application of innovative technology and multiplatform distribution on a truly global basis to create maximum value. Adding Lucasfilm to Disney's portfolio of world class brands significantly enhances the company's ability to serve consumers with a broad variety of the world's highest-quality content and to create additional long-term value for our shareholders.

The Boards of Directors of Disney and Lucasfilm have approved the transaction, which is subject to clearance under the Hart-Scott-Rodino Antitrust Improvements Act, certain non-United States merger control regulations, and other customary closing conditions. The agreement has been approved by the sole shareholder of Lucasfilm.

Note: Additional information and comments from Robert A. Iger, chairman and CEO, The Walt Disney Company, and Jay Rasulo, senior executive vice president and CFO, The Walt Disney Company, regarding Disney's acquisition of Lucasfilm, are attached.

Investor Conference Call:

An investor conference call will take place at approximately 4:30 p.m. EDT / 1:30 p.m. PDT today, October 30, 2012. To listen to the Webcast, turn your browser to /investors/events or dial in domestically at (888) 771-4371 or internationally at (847) 585-4405. For both dial-in numbers, the participant pass code is 33674546.

The discussion will be available via replay on the Disney Investor Relations website through November 13, 2012 at 5:00 PM EST/2:00 PM PST.

About The Walt Disney Company

The Walt Disney Company, together with its subsidiaries and affiliates, is a leading diversified international family entertainment and media enterprise with five business segments: media networks, parks and resorts, studio entertainment, interactive media, and consumer products. Disney is a Dow 30 company with revenues of over $40 billion in its Fiscal Year 2011.

About Lucasfilm Ltd.

Founded by George Lucas in 1971, Lucasfilm is a privately held, fully-integrated entertainment company. In addition to its motion-picture and television production operations, the company's global activities include Industrial Light & Magic and Skywalker Sound, serving the digital needs of the entertainment industry for visual-effects and audio post-production; LucasArts, a leading developer and publisher of interactive entertainment software worldwide; Lucas Licensing, which manages the global merchandising activities for Lucasfilm's entertainment properties; Lucasfilm Animation; and Lucas Online creates Internet-based content for Lucasfilm's entertainment properties and businesses. Additionally, Lucasfilm Singapore, produces digital animated content for film and television, as well as visual effects for feature films and multi-platform games. Lucasfilm Ltd. is headquartered in San Francisco, California.

Contact:

Zenia Mucha

The Walt Disney Company

818-560-5300

Forward-Looking Statements:

Certain statements in this communication and the attachments may constitute "forward-looking statements" within the meaning of the Private Securities Litigation Reform Act of 1995. Such statements relate to a variety of matters, including but not limited to: the operations of the businesses of Disney and Lucasfilm separately and as a combined entity; the timing and consummation of the proposed merger transaction; the expected benefits of the integration of the two companies; the combined company's plans, objectives, expectations and intentions and other statements that are not historical fact. These statements are made on the basis of the current beliefs, expectations and assumptions of the management of Disney and Lucasfilm regarding future events and are subject to significant risks and uncertainty. Investors are cautioned not to place undue reliance on any such forward-looking statements, which speak only as of the date they are made. Neither Disney nor Lucasfilm undertakes any obligation to update or revise these statements, whether as a result of new information, future events or otherwise.

Actual results may differ materially from those expressed or implied. Such differences may result from a variety of factors, including but not limited to:

• legal or regulatory proceedings or other matters that affect the timing or ability to complete the transactions as contemplated;
• the risk that the businesses will not be integrated successfully;
• the possibility of disruption from the merger making it more difficult to maintain business and operational relationships;
• the possibility that the merger does not close, including but not limited to, due to the failure to satisfy the closing conditions;
• any actions taken by either of the companies, including but not limited to, restructuring or strategic initiatives (including capital investments or asset acquisitions or dispositions);
• developments beyond the companies' control, including but not limited to: changes in domestic or global economic conditions, competitive conditions and consumer preferences; adverse weather conditions or natural disasters; health concerns; international, political or military developments; and technological developments.

Additional factors that may cause results to differ materially from those described in the forward-looking statements are set forth in the Annual Report on Form 10-K of Disney for the year ended October 1, 2011, under the heading "Item 1A—Risk Factors," and in subsequent reports on Forms 10-Q and 8-K and other filings made with the SEC by Disney.

ROBERT A. IGER, CHAIRMAN AND CEO, THE WALT DISNEY COMPANY REMARKS FOR ANALYSTS REGARDING DISNEY'S ACQUISITION OF LUCASFILM LTD., AS PREPARED

As we just announced, The Walt Disney Company has agreed to acquire Lucasfilm and its world class portfolio of creative content – including the legendary Star Wars franchise – along with all of its operating businesses, including Industrial Light & Magic and Skywalker Sound.

George Lucas is a visionary, an innovator and an epic storyteller – and he's built a company at the intersection of entertainment and technology to bring some of the world's most unforgettable characters and stories to screens across the galaxy. He's entertained, inspired, and defined filmmaking for almost four decades and we're incredibly honored that he has entrusted the future of that legacy to Disney.

Disney has had a great relationship with George that goes back a long way – with Star Wars theme attractions in our parks in Anaheim, Orlando, Paris and Tokyo. This acquisition builds on that foundation and combines two of the strongest family entertainment brands in the world. It makes sense, not just because of our brand compatibility and previous success together, but because Disney respects and understands – better than just about anyone else – the importance of iconic characters and what it takes to protect and leverage them effectively to drive growth and create value.

Lucasfilm fits perfectly with Disney's strategic priorities. It is a sustainable source of branded, high quality creative content with tremendous global appeal that will benefit all of Disney's business units and is incredibly well suited for new business models, including digital platforms. Adding the Lucasfilm IP to our existing Disney, Pixar and Marvel IP clearly enhances our ability to serve consumers, strengthening our competitive position -- and we are confident we can earn a return on invested capital well in excess of our cost of capital.

Star Wars in particular is a strong global brand, and one of the greatest family entertainment franchises of all time, with hundreds of millions of fans around the globe. Its universe of more than 17,000 characters inhabiting several thousand planets spanning 20,000 years offers infinite inspiration and opportunities – and we're already moving forward with plans to continue the epic Star Wars saga.

The last Star Wars movie release was 2005's Revenge of the Sith – and we believe there's substantial pent up demand. In 2015, we're planning to release Star Wars Episode 7 – the first feature film under the "Disney-Lucasfilm" brand. That will be followed by Episodes 8 and 9 – and our long term plan is to release a new Star Wars feature film every two to three years. We're very happy that George Lucas will be creative consultant on our new Star Wars films and that Kathleen Kennedy, the current Co-Chair of Lucasfilm, will executive produce. George handpicked Kathy earlier this year to lead Lucasfilm into the future. She'll join Disney as President of Lucasfilm, reporting into Walt Disney Studios Chairman Alan Horn and integrating and building the Star Wars franchise across our company.

Our successful acquisitions of Pixar and Marvel prove Disney's unique ability to grow brands and expand high-quality creative content to its fullest franchise potential and maximum value.

We've leveraged Pixar's terrific characters and stories into franchises across our company – from feature films to consumer products online games, major attractions in our theme parks, and more.

The 2006 Pixar acquisition delivered more than great Pixar content -- it also delivered the means to energize and revitalize the creative engine at Walt Disney Animation – which was crucial to our long term success. Animation is the heart and soul of Disney and our successful creative resurgence will be on full display this weekend when Wreck-It-Ralph opens in theaters across the country.

Our acquisition of Marvel three years later combined Marvel's strong global brand and world-renowned library of characters with Disney's creative skills, unparalleled global portfolio of entertainment properties, and an integrated business structure that maximizes the value of creative content across multiple platforms and territories. Our first two Marvel films – Thor and Captain America grossed a total of more than $800 million at the box office. This year, Marvel's The Avengers grossed more than $1.5 billion to become the world's third highest grossing movie of all time – and an important and lucrative franchise for us.

We're looking forward to a robust slate of new Marvel movies – starting with Iron Man 3 and Thor: The Dark World next year, followed by Captain America: The Winter Soldier in 2014. And, as we announced previously, Joss Whedon is writing and directing Avengers 2 and developing a Marvel-based series for ABC.

Pixar and Marvel both fit our criteria for strategic acquisitions – they add great IP that benefits multiple Disney businesses for years to come, and continue to create value well in excess of their purchase price. The acquisition of Lucasfilm is in keeping with this proven strategy for success and we expect it to create similar opportunity for Disney to drive long-term value for our shareholders.

We're clearly excited about this move forward. We believe we can do great things with these amazing assets….we have a proven track record of maximizing the value of our strategic acquisitions…. and we're poised to do the same with this one.

JAY RASULO, SENIOR EXECUTIVE VICE PRESIDENT AND CFO, THE WALT DISNEY COMPANY REMARKS FOR ANALYSTS REGARDING DISNEY'S ACQUISITION OF LUCASFILM LTD., AS PREPARED

Lucasfilm, and more specifically the Star Wars franchise, fits perfectly within the Disney portfolio of intellectual properties and the strategic and financial implications of this acquisition are compelling. Our team has spent a tremendous amount of time evaluating this deal and we have concluded we are uniquely positioned to maximize the value of Lucasfilm's IP in a manner that can generate substantial value for our shareholders above and beyond the purchase price.

In this transaction we will acquire rights to the Star Wars and Indiana Jones franchises, a highly talented and expert team, Lucasfilm's best-in-class post production businesses, Industrial Light and Magic and Skywalker Sound, and a suite of cutting edge entertainment technologies. Our valuation focused almost entirely on the financial potential of the Star Wars franchise, which we expect to provide us with a stream of storytelling opportunities for years to come delivered via all relevant platforms on a global basis.

There are a number of ways our company will derive value from Lucasfilm's intellectual property—some of which can be realized immediately while others will accrue to us over time. George and his team have built Star Wars into one of the most successful and enduring family entertainment franchises in history, as well as one of the best selling licensed character merchandise brands in the U.S. and around the world. However, we believe there is great opportunity to further expand the consumer products business. Today, Star Wars is heavily skewed toward toys and North America. We see great opportunity domestically to extend the breadth and depth of the Star Wars franchise into other categories. We also plan to leverage Disney's global consumer products organization to grow the Star Wars consumer products business internationally.

Let me note that in 2012 Lucasfilm's consumer products business is expected to generate total licensing revenue that is comparable to the roughly $215 million in consumer products revenue Marvel generated in 2009, the year in which we announced our acquisition. With renewed film releases, and the support we can give the Star Wars property on our Disney-branded TV channels, we expect that business to grow substantially and profitably for many years to come.

We also expect to create significant value in the film business. We plan to release the first new Star Wars film in 2015, and then plan to release one film every two to three years. These films will be released and distributed as part of our target slate of 8-10 live-action films per year, and will augment Disney's already strong creative pipeline for many years to come. Lucasfilm has not released a Star Wars film since Revenge of the Sith in 2005. However, adjusted for inflation, as well as growth in both international box office and 3D, we estimate the three most recent Star Wars films would have averaged about $1.5 billion in global box office in today's dollars. This speaks to the franchise's strength, global appeal and the great opportunity we have in the film business.

We also expect to utilize Star Wars in other businesses including Parks & Resorts, in games and in our television business. These initiatives were also considered in our valuation.

Under the terms of the agreement, Disney will buy Lucasfilm for $4.05 billion, consisting of approximately fifty percent cash and fifty percent in Disney stock. Based on Friday's closing price of Disney stock, we expect to issue approximately 40 million Disney shares in this transaction. We continue to believe our shares are attractively priced at current levels and therefore, we currently intend to repurchase all of the shares issued within the next two years-- and that's in addition to what we planned to repurchase in the absence of the transaction.

Our valuation of Lucasfilm is roughly comparable to the value we placed on Marvel when we announced that acquisition in 2009. Our Lucasfilm valuation is almost entirely driven by the Star Wars franchise, so any success from other franchises would provide upside to our base case. I realize it may be a challenge for you to quantify our opportunity given the limited amount of publicly available information. But to give you some perspective on the size of the Lucasfilm business-- in 2005, the year in which the most recent Star Wars film was released, Lucasfilm generated $550 million in operating income. We've taken a conservative approach in our valuation assumptions, including continued erosion of the home entertainment market, and we expect this acquisition to create value for our shareholders.

In terms of the impact on our financials, we expect the acquisition to be dilutive to our EPS by low single digit percentage points in fiscal 2013 and 2014 and become accretive to EPS in 2015.

Our capital allocation philosophy has been consistent since Bob took over as CEO. In addition to returning capital to shareholders, we have invested, both organically and through acquisitions, in high quality, branded content that can be seamlessly leveraged across our businesses. Our acquisition of Lucasfilm is entirely consistent with this strategy, and we're incredibly excited by the prospect of building on Lucasfilm's successful legacy to create significant value for our shareholders.

 

Πηγή: http://thewaltdisneycompany.com/disney-news

Ο ενδεκάλογος του Bill Gates (από ομιλία του σε λύκειο των Η.Π.Α.)

1. Η ζωή δεν είναι δίκαιη, πάρτε το απόφαση.
2. Ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για την αυτοεκτίμησή σας. Περιμένει από εσάς να καταφέρετε κάτι προτού νιώσετε καλά για τους εαυτούς σας.
3. Δεν θα βγάζετε 60.000 δολάρια με το που θα αποφοιτήσετε από το σχολείο. Δεν θα γίνετε αντιπρόεδροι με εταιρικό τηλέφωνο και αυτοκίνητο αν δεν κερδίσετε και τα δύο.
4. Αν νομίζετε ότι ο καθηγητής σας ήταν αυστηρός, περιμένετε μέχρι να αποκτήσετε αφεντικό.
5. Το να ψήνετε μπιφτέκια δεν μειώνει την αξιοπρέπειά σας. Οι παππούδες σας είχαν μια διαφορετική λέξη για το ψήσιμο των μπιφτεκιών: το έλεγαν ευκαιρία.
6. Αν τα κάνετε θάλασσα δεν θα φταίνε οι γονείς σας γι' αυτό μην γκρινιάζετε για τα λάθη σας, μαθαίνετε από αυτά.
7. Προτού γεννηθείτε, οι γονείς σας δεν ήταν τόσο βαρετοί όσο είναι τώρα. Έγιναν έτσι γιατί πλήρωναν τα έξοδα σας, καθάριζαν τα ρούχα σας και σας άκουγαν να λέτε πόσο «κουλ τύποι» νομίζατε ότι είστε. Έτσι, προτού εξαλείψετε τα τροπικά δάση από τα παράσιτα της γενιάς των γονιών σας, προσπαθήστε να καθαρίσετε την ντουλάπα του δωματίου σας.
8. Το σχολείο σας μπορεί να μην προβάλλει νικητές και χαμένους, αλλά στη ζωή δεν είναι το ίδιο. Σε μερικά σχολεία έχουν καταργήσει τους βαθμούς κάτω από τη βάση και θα σας δώσουν όσες ευκαιρίες θέλετε για να βρείτε τη σωστή απάντηση. Αυτό δεν έχει την παραμικρή ομοιότητα με ο,τιδήποτε στην πραγματική ζωή.
9. Η ζωή δεν χωρίζεται σε εξάμηνα. Δεν κάθεστε όλο το καλοκαίρι και πολύ λίγοι εργοδότες ενδιαφέρονται να σας βοηθήσουν να βρείτε τον εαυτό σας. Κάντε το αυτό στον ελεύθερό σας χρόνο.
10. Η τηλεόραση δεν είναι η πραγματική ζωή. Στην πραγματική ζωή οι άνθρωποι κάποια στιγμή φεύγουν από την καφετέρια και πάνε στις δουλειές τους.
11. Να είστε καλοί με τους nerds. Οι πιθανότητες να δουλέψετε για έναν από αυτούς είναι μεγάλες.

Πηγή: Περιοδικό Big Fish, τεύχος 8, σελ. 32

Σχόλιο: Πριν δούμε το όνομα και καταδικάσουμε το πρόσωπο ως "παραδόπιστο καθίκι, κατασκευαστή ιών και σπιουνοπρογραμμάτων" κ.α., ας διαβάσουμε λίγο αυτές τις συμβουλές. Η γλώσσα τους είναι πολύ απλή και απευθύνονται σε παιδιά του Λυκείου, λαμβάνοντας αφορμή από τις δικές τους προσλαμβάνουσες και καθημερινότητα για να τους δώσουν μερικά μαθήματα ζωής. Μετά το θάνατο του Steve Jobs είχε αναπαραχθεί ευρέως στα social media μια εξαιρετική ομιλία του στην τελετή αποφοίτησης του Stanford το 2005. Δε νομίζω ότι οι καλές συμβουλές ενός αυτοδημιούργητου και εργατικού ανθρώπου πρέπει να διαδίδονται μόνο αφού πεθάνει. Εξάλλου, είμαι σίγουρος πως όταν πεθάνει ο Bill Gates θα υπάρξει το ίδιο κίνημα "αγιοποίησής" του. Και οι δικές του εφευρέσεις σχηματοποίησαν την καθημερινότητά μας και έδωσαν πρόσβαση στην πληροφορία σε δισεκατομμύρια ανθρώπους και δεν είναι σωστό να το θυμηθούμε αυτό μόνο όταν θα πεθάνει, κάτι που σίγουρα θα κάνουν κατά χιλιάδες (και θρηνώντας) οι σημερινοί επικριτές του.

H φιλοσοφία δημιουργίας του Ourspace, στα χνάρια του Matrix

Πριν από κάποια χρόνια, όταν είχε βγει στους κινηματογράφους η τριλογία Matrix, δημοσιεύτηκε μια συλλογή με δοκίμια πάνω στις φιλοσοφικές ιδέες που αυτή έθιγε, το «Πάρε το Κόκκινο Χάπι» (στα ελληνικά, Εκδόσεις Publish). Ένα από τα συμπεράσματα του βιβλίου ήταν ότι η νεώτερη γενιά έχει δομήσει την αντίληψη της πάνω σε προσλαμβάνουσες όπως στυλιζαρισμένη βία, πολεμικές τέχνες, οπτικά εφέ, αισθηματικό στοιχείο κ.α. και ο μόνος τρόπος να έρθει σε επαφή με κάποιες φιλοσοφικές έννοιες και μια νέα κουλτούρα αμφισβήτησης ήταν να χρησιμοποιηθεί ένα μέσο που θα δομείται πάνω στη βάση αυτών ακριβώς των παραμέτρων. Κάπως έτσι λοιπόν, σύμφωνα με τους συγγραφείς του συλλογικού τόμου, δημιουργήθηκε το concept του Matrix.

Το επιχείρημα-συμπέρασμα ήταν ότι αφού η νέα γενιά έχει εθιστεί στην κουλτούρα videogame, στη βία, στην απεικόνιση του σεξ και δυσκολεύεται να κατανοήσει φιλοσοφικές συζητήσεις για την κατασκευή της πραγματικότητας, τότε για να τους μάθουμε φιλοσοφία πρέπει να τους την περάσουμε μέσα από το πλαίσιο του ξύλου και των ειδικών εφέ που έχουν συνηθίσει, όπως βάζεις λίγη ζάχαρη στο κουτάλι με το φάρμακο για να το πιει το μικρό παιδάκι. Είναι πολύ σύνθετη η σκέψη "χρησιμοποιώ ως όχημα κάτι γνώριμο για να περάσω κάτι που ίσως είναι δύσκολο ή και απεχθές για την ομάδα"

Θα τολμούσα να πω ότι το OurSpace είναι ένα ακριβές παράδειγμα αυτής της προσέγγισης. Σε μια ακόμα νεώτερη γενιά από αυτή του Matrix, που έχει ως προσλαμβάνουσες το like, το comment και το upload, αλλά τη χαρακτηρίζει μια απάθεια για την πολιτική και όσα καθορίζουν τη ζωή της, προσφέρεται ένα μέσο που χρησιμοποιεί τα ίδια εργαλεία που δομούν τη διαδικτυακή και ίσως και την πραγματική ζωή ενός νέου σήμερα και της ζητείται να τα χρησιμοποιήσει ώστε να εκφραστεί για όσα βλέπει γύρω της, τη θυμώνουν και την επηρεάζουν. Ταυτόχρονα της ζητά να εκφράσει τις ιδέες της για το πώς μπορεί αυτό που βιώνει να αλλάξει και τη διαβεβαιώνει ότι μπορεί να μεταφέρει τη φωνή της σε αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις.

Η ίδια η ύπαρξη του OurSpace αποτελεί μια νίκη της γενιάς στην οποία απευθύνεται καθώς είναι μια παραδοχή της ίδιας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η κλασσική μορφή επικοινωνίας «ένας πομπός-πολλοί δέκτες» έχει ξεπεραστεί και ότι τώρα πρέπει να ακουστεί η φωνή των εκατομμυρίων ατόμων που ζουν καθημερινά με τις αποφάσεις της. Αυτή η νίκη μπορεί να συνοδευτεί με μια πολύ σημαντικότερη, τη διαμόρφωση πολιτικής μέσω των προτάσεων των Ευρωπαίων πολιτών. Μπορούμε να είμαστε οι πρωτοπόροι σε κάτι που αν το αναδείξουμε σωστά έχει τη δυναμική να αποτελέσει ίσως ένα βασικό στοιχείο του ευρωπαϊκού decision-making των επομένων ετών και γιατί όχι δεκαετιών.

Το παραπάνω άρθρο γράφτηκε στα πλαίσια του OurSpace Project και δημοσιεύτηκε στην ελληνική έκδοση του διαδικτυακού νεανικού περιοδικού Cafebabel στις 20 Δεκεμβρίου 2012.

Το Our Space (Virtual Youth Space) είναι μια πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που στην Ελλάδα υλοποιείται από το ΕΜΠ, το Cafebabel Greece, τη Google και μια σειρά άλλων φορέων. Πρόκειται για μια διαδικτυακή πλατφόρμα, έναν κοινό διαδικτυακό τόπο συνάντησης των νέων Ευρωπαίων με τους πολιτικούς και τους ευρύτερους decision makers.

Στο Our Space οι Ευρωπαίοι πολίτες κάθε ηλικίας, αλλά ειδικά οι νεώτεροι, έχουν την ευκαιρία να ανεβάσουν και συζητήσουν θέματα που τους ενδιαφέρουν από την πολιτική και την κοινωνία, να υποβάλλουν προτάσεις και να προτείνουν λύσεις. Δεν είναι κάτι διαφορετικό από ένα social medium για τη έκφραση των απόψεων των νέων της Ευρώπης πάνω στα θέματα που τους απασχολούν στην καθημερινότητά τους.

Προς το παρόν προσφέρεται πιλοτικά σε 4 γλώσσες με τα Ελληνικά να είναι μια από αυτές.

«Μα δεν περίμενα ότι θα φτάναμε ως εδώ»

     Χαίρεται, ονομάζομαι Γιάννης και ενώ δεν είμαι τυπικά άνεργος αυτή τη στιγμή, θα μπορούσα να πω ότι είμαι ουσιαστικά. Είμαι κατά τη στιγμή που μιλάμε σε ένα 5μηνο του ΟΑΕΔ, έχω κάποιες υποχρεώσεις και αρμοδιότητες, μαθαίνω κάποια πράγματα και επικοινωνώ με κάποιους ανθρώπους. Αυτό έχει μια ημερομηνία λήξης που για μένα είναι η 19^η Απριλίου. Μετά από αυτή πρέπει να ξαναρχίσω να ψάχνω. Ή μάλλον να συνεχίσω, όπως κάνω και τώρα. Για την ακρίβεια δε σταμάτησα ποτέ από τότε που επισήμως άρχισα να «ψάχνω δουλειά».

   Εγώ φταίω σε ένα βαθμό. Άρχισα να ψάχνω δουλειά σχετικά όψιμα, εδώ και 1,5 χρόνο, από τότε που ολοκλήρωσα τα μαθήματα στο Μεταπτυχιακό μου και λίγο πριν αρχίσω τη διπλωματική μου εργασία. Τώρα αισθάνομαι ότι ήμουν πολύ μεγάλος σε ηλικία. Ήταν ίσως μόλις το δεύτερο σωστό πράγμα που έκανα στο δρόμο της επαγγελματικής μου αποκατάστασης. Το πρώτο ήταν η επιλογή του Μεταπτυχιακού.

Με τη διοργανώτρια της εκδήλωσης και Σύμβουλο της CVExperts, Μαρία Παφιώλη

    Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το 2004 έδωσα Πανελλήνιες και έβαλα ως πρώτη επιλογή το Πολιτικό Νομικής Αθηνών, μια θεωρητική σχολή πολύ καλή, με πολύ καλό διδακτικό προσωπικό, σοβαρή και σφαιρική θεματολογία που περιστρέφεται γύρω από Πολιτική Ανάλυση, Διεθνείς Σχέσεις και Διοικητική Επιστήμη. Και με πολύ δύσκολη επαγγελματική αποκατάσταση. Δε θα ξεχάσω ποτέ τη φράση ενός καθηγητή που εκτιμούσα πάρα πολύ όταν είπε ότι «το πιο δημοφιλές επάγγελμα για αποφοίτους του Πολιτικού είναι delivery». Χωρίς να έχω τίποτα με τους delivery σκέφτηκα βαθιά αυτή τη φράση και μετά από πολλές συζητήσεις και brainstorming κατάλαβα ότι δεν έχει και πολύ μέλλον σαν αντικείμενο. Εξάλλου μεγάλος αριθμός των φοιτητών της κάνει έξτρα σπουδές σε πληθώρα άλλων αντικειμένων.

   Το 2009 τελείωσα τη σχολή και βρέθηκα σε ένα σταυροδρόμι, αναλογιζόμενος αν πρέπει ή δεν πρέπει να ψάξω για δουλειά με το πρώτο πτυχίο, αν πρέπει να κάνω κάποιο μεταπτυχιακό σχετικό με το θέμα ή αν πρέπει να κάνω κάτι τελείως διαφορετικό. Να παρατήσω την Πολιτική Ανάλυση που είχα ως κατεύθυνση και να ασχοληθώ με πιο down to earth πεδία. Η οικονομική κρίση πλησίαζε την Ελλάδα με ταχείς ρυθμούς και δεν μπορούσα να μην το προσέξω. Έκανα μια ανάλυση όλων των δεδομένων μου.

   Τότε κατάλαβα το πρώτο μου λάθος, που δεν το ένιωθα τόσο πολύ όταν ήμουν μέσα στη Σχολή: Είχα πάει σε μια σχολή αποκλειστικά με γνώμονα ότι μου άρεσε, ότι είχα δει το πρόγραμμα σπουδών και με συνάρπασαν τα γνωστικά αντικείμενα, ότι ήταν στη Νομική Αθηνών κ.α. Δε σκέφτηκα τότε τι ακριβώς σημαίνουν αυτά και τι επαγγελματικές προοπτικές έχουν πραγματικά. Ήθελα να διδαχτώ Πολιτική Επιστήμη, Πολιτικές Θεωρίες, Διεθνείς Σχέσεις, Διεθνή Ιστορία, Πολιτική Επικοινωνία κ.α, δε με ένοιαζε που θα τα χρησιμοποιήσω αυτά στο μέλλον,

   Μόλις τελείωσα μου ήρθε και για πρώτη φορά η σκέψη της προϋπηρεσίας, που μέχρι τότε ήταν άγνωστη λέξη. Έχοντας και την οικονομική στήριξη των γονέων μου, δεν είχα σκεφτεί ποτέ σοβαρά το ενδεχόμενο να δουλέψω ενόσω είμαι φοιτητής, έλεγα "έλα μωρέ, ανάπτυξη έχουμε, υπάρχουν δουλειές, άσε με να απολαύσω τη φοιτητική μου ζωή". Έβλεπα άλλα άτομα της ηλικίας μου να δουλεύουν είτε σε γραφεία, είτε σε άλλες δουλειές, είτε σε καταστήματα εστίασης και καφετέριες και δεν ένιωθα ότι έχω κάτι να διδαχθώ από αυτούς. Το πιο κοντινό πράγμα που έκανα σε δουλειά όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι πήγαινα και καθόμουν στο ταμείο του μικρού βιβλιοπωλείου που δούλευε μια φίλη μου όποτε αυτή είχε κάποια εξωτερική δουλειά, με τη γλώσσα του CV part-time store assistant at Private Bookstore. Πίστευα ότι το να βρω μια δουλειά σε αυτό το κλίμα γενικής ευφορίας ήταν τόσο απλό όσο το να πάρω μερικά τηλέφωνα. Αυτό ήταν το δεύτερο λάθος μου.

   Όταν συνειδητοποίησα ότι πρέπει να γίνει κάτι σε αυτό το θέμα, έκανα αυτή ακριβώς τη μοναδική πράξη που θεωρούσα τα προηγούμενα χρόνια ότι είναι αναγκαία: Πήρα τηλέφωνο έναν καλό φίλο και τον ρώτησα αν ξέρει κάπου να πάω για λίγο έστω, να δουλέψω. Μάλιστα όταν το ρώταγα αυτό δεν μπορούσα να φανταστώ ότι δεν θα υπήρχαν κάποιου είδους απολαβές στη μέση, θεωρούσα το (μικρό έστω) μισθό αυτονόητο αλλά το κατάλαβα με τον πιο άμεσο τρόπο, όταν μου το είπε ορθά κοφτά το στέλεχος στο οποίο με έστειλε ο φίλος μου. Ξεκίνησα λοιπόν μια τρίμηνη άμισθη απασχόληση σε μια εταιρία Δημοσίων Σχέσεων, δουλειά γραφείου για συγκεκριμένο project, ώστε να πάρω μια συστατική επιστολή. Παράλληλα σκεφτόμουν συνεχώς το τι θέλω να κάνω.

   Μετά λοιπόν από πολλές συζητήσεις με μέλη της οικογένειας, φιλικά πρόσωπα, μεγαλύτερης ηλικίας άτομα κ.α. κατέληξα ότι το Α και το Ω είναι η επαγγελματική αποκατάσταση. Ας μη γελιόμαστε, αυτό ήταν τελικά πάντα το πιο σημαντικό, όσο και να το είχαμε θεωρήσει δεδομένο μέσα στην «ευημερία». Αποφάσισα να προσανατολιστώ στα 2 πράγματα που μπορεί να προσφέρει στην παρούσα δύσκολη συγκυρία η Ελλάδα, δηλαδή Τουρισμό και Ναυτιλία, πράγματα που πίστευα και ευχόμουν ότι θα αντέξουν στην κρίση. Ξέροντας ότι δεν είχα ούτε καν τη βασική κατάρτιση σε αυτά τα θέματα, σκέφτηκα με ποιους τρόπους θα μπορούσα να εισέλθω στη θεματολογία και να αποκτήσω ένα επίπεδο που θα μου επέτρεπε να χαρακτηριστώ επαγγελματίας σε ένα από αυτά. Η αγαπημένη μου φράση εκείνη την εποχή θυμάμαι ήταν «εξετάζω όλες μου τις επιλογές».

   Πραγματικά εξέτασα διεξοδικά όλες μου τις επιλογές. Επισκέφτηκα από κοντά τα περισσότερα από τα ιδιωτικά κολλέγια της Αθήνας, αναζήτησα στο Ίντερνετ κάθε μορφής σεμινάριο, με παρακολούθηση, εξ αποστάσεως κλπ, κοίταξα και όλα τα σχετικά με τα αντικείμενα μεταπτυχιακά των δημοσίων Πανεπιστημίων και αποφάσισα ότι θα κάνω σε αυτά πρώτα αιτήσεις και μετά, αν δε με δεχθεί κάποιο από τα 4 ΠΜΣ που έκανα αίτηση τότε θα πήγαινα σε συγκεκριμένο πρόγραμμα ιδιωτικού κολλεγίου που είχα βαθμολογήσει ως το καλύτερο. Έχω εμπιστοσύνη στην ιδιωτική εκπαίδευση και θεωρώ ότι υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία στα οποία ένα ιδιωτικό κολλέγιο είναι καλύτερο από ένα δημόσιο Πανεπιστήμιο, όπως στη Διασύνδεση με την αγορά εργασίας και στο ότι σου δίνει μια πιο διεθνοποιημένη αντίληψη και είναι πιο market-oriented, ανταποκρίνεται πιο άμεσα στη ζήτηση της αγοράς αλλάζοντας, ύλη και θεματικές, αν και θεωρώ ότι τα καλά και άξια λόγου και φοίτησης κολλέγια στην Αθήνα δεν είναι πάνω από 5.

   Αν με ρωτήσετε γιατί δεν πήγα στο εξωτερικό για Μεταπτυχιακό, όπως πολλοί φίλοι μου, θα σας απαντήσω ότι το είχα σκεφτεί, αλλά θεώρησα με το τότε μυαλό μου ότι έχει πολύ περισσότερη γραφειοκρατία και τρέξιμο από όσο γουστάρω, δεν πίστευα ότι θα μάθαινα κάτι περισσότερο από π.χ. την ΑΣΟΕΕ ή ένα καλό ιδιωτικό κολλέγιο και το πιο σημαντικό, είχα δομήσει έτσι τη ζωή μου στην Αθήνα που δεν ήθελα να φύγω και να ξεβολευτώ, το λέω ωμά. Αυτή η ατολμία ίσως μπορεί να θεωρηθεί το τρίτο λάθος μου.

   Έγινα λοιπόν δεκτός σε τρία κρατικά ΠΜΣ, από τα οποία προτίμησα το MBA Τουρισμού του Πανεπιστημίου Πειραιώς, γιατί ήθελα και τις γενικότερες γνώσεις του MBA και μια εξειδίκευση στον Τουρισμό σε διοικητικό επίπεδο στο οποίο και θα μπορούσα να απασχοληθώ, καθώς δεν είχα τις γνώσεις πεδίου (κρατήσεις, υποδοχή κ.α).

    Γιατί σας τα είπα όλα αυτά; Νομίζω ότι μετά από καιρό έχω κάνει την αυτοκριτική μου για τα χρόνια σπουδών, έχω κατανοήσει τα λάθη μου και επίσης έχω καταλάβει ότι, τουλάχιστον στον καιρό της κρίσης, τα φοιτητικά χρόνια είναι προθάλαμος της υπόλοιπης εργασιακής ζωής, δεν είναι αποκομμένα και αγιοποιημένα, πρέπει να συνεισφέρουν κάτι στον μελλοντικό επαγγελματία που πρόκειται να εξελιχθούμε. Αν αυτά τα λάθη που ανέφερα και παραδέχομαι πλήρως ότι έκανα τα έχετε κάνει και εσείς, όσοι φίλοι από σας είστε φοιτητές, τότε ελπίζω ότι σας έκανα να τα ξανασκεφτείτε. 

Στιγμιότυπο από την εκδήλωση

   Και τώρα πάμε στο κυρίως μενού: Αναζήτηση εργασίας λοιπόν. Τολμώ να παραδεχτώ ότι στην αρχή ήμουν εντελώς χαμένος και πελαγωμένος. Έμπαινα σε ένα εντελώς νέο πεδίο, μακριά από τον ακαδημαϊκό χώρο που είχα συνηθίσει. Μετά την διαπίστωση ότι η εύρεση εργασίας τον καιρό της κρίσης δεν είναι τόσο απλή όσο μερικά τηλέφωνα, άρχισα μανιωδώς να ψάχνω στο Ίντερνετ, να διαβάζω άρθρα, να κοιτάω αγγελίες (όσες υπήρχαν τέλος πάντων), να μαθαίνω την ορολογία του recruitment, αλλά δίσταζα να στείλω βιογραφικά. Είχα πάρει το παλιό μου ακαδημαϊκό βιογραφικό, που είχα χρησιμοποιήσει για τις αιτήσεις στα ΠΜΣ και το είχα μεταλλάξει, ώστε να το φέρω στα πρότυπα που είχα δει. Αλλά με τρόμαζε η ιδέα του cover letter. Είχα διαβάσει τόσα πολλά γύρω από αυτό, τόσα υποδείγματα διαφορετικά μεταξύ τους που φοβόμουν να γράψω ένα μόνος μου. Αποφάσισα και απευθύνθηκα σε επαγγελματίες, γιατί κατάλαβα ότι το CV σε όλες τις μορφές του είναι επένδυση και αν η αναζήτηση εργασίας είναι πόλεμος τότε το CV και οι συνοδευτικές επιστολές είναι σίγουρα τα όπλα.

  Οι πρώτες αποστολές μου σε γενικά HR e-mail τουριστικών ομίλων, ξενοδοχείων, αλλά και εταιριών Επικοινωνίας στέφτηκαν από απόλυτη αποτυχία! Όχι μόνο δεν είχα κάποια συνέντευξη, αλλά ούτε καν μια τυπική απάντηση «λάβαμε το CV σας και θα σας ειδοποιήσουμε αν υπάρξει μια θέση». Με εξαίρεση μερικά αυτοματοποιημένα μηνύματα και 1-2 πολύ ευγενικούς ανθρώπους που βρήκαν το χρόνο και έστειλαν έστω και αυτή την τυπική απάντηση, καμιά άλλη επικοινωνία. Δε χρειάζεται να πω σε όλους εσάς πόσο εκνευριστικό είναι όλο αυτό, που ουσιαστικά κατά τη γνώμη μου σε ακυρώνει σαν άνθρωπο. Όσο πολυάσχολος και να είσαι, ένα copy-paste προλαβαίνεις να το κάνεις σε ένα νέο ή και μεγαλύτερο άνθρωπο που σου ζητάει ούτε καν δουλειά, απλά να δεις λίγο το βιογραφικό του. Να πω την αλήθεια, αυτό μου προκάλεσε τεράστια απογοήτευση. 

Μέρος του κοινού της εκδήλωσης, που αριθμούσε περί τα 600 άτομα

   Παράλληλα χρησιμοποιούσα και το πιο σημαντικό όπλο που θεωρώ ότι έχει ένας που αναζητά εργασία στην Ελλάδα σήμερα: το word of mouth. Αναζήτησα όλες μου τις επαφές, δικούς μου φίλους, οικογενειακούς γνωστούς, γνωριμίες που ίσως έκανα και άρχισα να σκέφτομαι πώς ο καθένας από αυτούς μπορεί να συνδέεται με κάποιο τρόπο με μια θέση εργασίας στους τομείς που θα μπορούσα να εργαστώ με βάση τις σπουδές μου και τη μικρή προϋπηρεσία μου. Άρχισα να χρησιμοποιώ και ακόμα χρησιμοποιώ ένα τετράδιο, μέσα στο οποίο καταγράφω κάθε λεπτομέρεια, κάθε τι που μαθαίνω από τις επαφές μου και τις συζητήσεις μου με ανθρώπους και ίσως μπορεί να με βοηθήσει στην αναζήτηση εργασίας, συσχετίζω τις πληροφορίες μεταξύ τους, βλέπω ποιος μπορεί να ξέρει ποιόν και πώς μπορώ να τον πλησιάσω. Δεν ντρέπομαι να τα πω όλα αυτά, δεν κάνω κάτι κακό ή ανήθικο. Δε φακελώνω, ούτε καταγράφω προσωπικά δεδομένα. Έχω καταλάβει ότι η αναζήτηση εργασίας είναι από μόνη της project, εφάμιλλο με κάθε άλλο project που μπορείς να κάνεις στη δουλειά σου και είναι project συνεχές, που ειδικά στον ιδιωτικό τομέα καλό είναι να μην σταματάει ποτέ και σε άσχημες περιόδους αλλά και σε καλές. Και όχι μόνο αυτό. Κρατάω λεπτομερές αρχείο για όλες μου τις επαφές που μπορεί να έχουν κάποια σχέση με εργασιακή απασχόληση, όσα CV στέλνω με ημερομηνία και το κείμενο του mail σε ένα Word, όνομα και τηλέφωνο υπευθύνου αν ξέρω σε Excel, όνομα και κωδικό θέσης αν έχει και γενικά κάθε πληροφορία που μπορεί να μου φανεί χρήσιμη.

  Έψαξα και άλλα εργαλεία που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω, να μου δώσουν μια άκρη, να με κάνουν να γνωρίσω εταιρίες, πρόσωπα, να ενημερώνομαι για πράγματα και εξελίξεις. Προσπάθησα και προσπαθώ να μένω όσο το δυνατόν πιο ενημερωμένος στον τομέα μου ή μάλλον στους τομείς μου και να ψάχνω τα κλαδικά και τα ειδησεογραφικά site για νέες εξελίξεις ή αναλύσεις, να κοιτάω site εταιριών που έγραφαν ανοιχτές θέσεις ή έστω γενικά hr e-mail, να τα βάζω κατηγοριοποιημένα σε Σελιδοδείκτες του Firefox για γρηγορότερο reference, να μάθω για τις επαγγελματικές ενώσεις των κλάδων που ήθελα να κινηθώ και τις δραστηριότητές τους, να κοιτάω συνεχώς για επαγγελματικές ευκαιρίες, για θέσεις που ίσως υπήρχαν και ταίριαζαν στο προφίλ μου. Μπήκα στον ΟΑΕΔ και προσπάθησα να βοηθηθώ και από εκεί, όπου και τελικά βρήκα την τωρινή μου απασχόληση σε ένα από τα προγράμματα Κοινωφελούς Εργασίας. Εδώ πρέπει να πω ότι ο ΟΑΕΔ κάνει ότι μπορεί με τα μέσα που διαθέτει και προσπαθεί μέσα στις αντίξοες συνθήκες και την υποχρηματοδότηση, τουλάχιστον αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε. Γράφτηκα σε όσα newsletters πίστευα ότι ήταν χρήσιμα (τώρα νιώθω ότι ήταν πολλά και αχρείαστα μερικά). Τύπωσα προσωπικές κάρτες να υπάρχουν, ώστε να μπορώ να δώσω άμεσα σε κάποιον που γνώρισα τηλέφωνο και e-mail χωρίς να χρειαστεί να ψάχνω χαρτί και στυλό, αλλά και γιατί είναι πιο όμορφο και επαγγελματικό.

   Εδώ θα πρέπει να πω και το παράπονό μου για τα job sites. Δυστυχώς παρατηρώ κάποιες φορές φρασεολογία εκτός τόπου και χρόνου, άρθρα που αποτελούν μεταφράσεις άλλων που έχουν γραφτεί σε καλύτερες εποχές και σε πιο ανθηρές οικονομικές καταστάσεις, προώθηση των "πυραμίδων" ή τουλάχιστον όχι επαρκή έλεγχο και επιβεβαίωση των δημοσιευμένων θέσεων, παρουσίαση κάποιων αυτονόητων πραγμάτων ως πάνσοφες αλήθειες κ.α. Μερικές προσεγγίσεις, άρθρα και «συμβουλές» προκαλούν το κοινό αίσθημα ας πούμε των ανέργων, ειδικά αυτών που έχουν οικογένειες και υποχρεώσεις που τρέχουν. Αυτή η άποψη δεν είναι μόνο δική μου, υπάρχει και γιγαντώνεται μέσα στο σώμα των μη εχόντων εργασία. Πιστεύω ότι οι σωστοί επαγγελματίες πρέπει να διαχωρίσουν τη θέση τους από αυτές τις πρακτικές και να μην κάνουν σα να ζούμε σε αμερικανική εφηβική ταινία όπου ο πρωταγωνιστής βλέπει μια αγγελία κάπου στο άσχετο και μέχρι το τέλος της ταινίας έχει γίνει Senior Executive VP και τα έχει φτιάξει και με την ωραία συνάδελφο!

   Μια πολύ σοφή κουβέντα που μια καλή μου φίλη μου είπε είναι ότι «αν ο υποψήφιος εργοδότης σε γκουγκλάρει, πρέπει να έχεις φροντίσει να έχει κάτι να δει». Έτσι άρχισα να γράφω αφιλοκερδώς τουριστικά άρθρα σε ένα εξειδικευμένο blog, ενώ με τον καιρό άρθρα μου έχουν εμφανιστεί και σε άλλα ηλεκτρονικά Μέσα. Επίσης δούλεψα το LinkedIn, έφτιαξα ένα πολύ προσεγμένο προφίλ, μπήκα σε ομάδες σχετικές με Τουρισμό, επικοινωνία και Συνεδριακό Τουρισμό που με ενδιαφέρουν επαγγελματικά, έκανα follow διεθνείς εταιρίες του κλάδου, είδα στα γκρουπ αυτούς που ποστάρουν συχνότερα και έχουν τις πιο πολλές επαφές και τους έκανα request και προσπάθησα να είμαι όσο ενεργός γίνεται, χωρίς όμως να σχολιάζω σε πράγματα που δεν ξέρω, ώστε απλά να φαίνεται το όνομά μου χωρίς να προσφέρω τίποτα στη συζήτηση, γιατί τότε κατορθώνεις το αντίθετο. Α, και κάτι για τα social media, ειδικά για το Facebook. Πόσες φορές έχω ακούσει ότι όταν ψάχνεις για δουλειά πρέπει να έχεις ένα Facebook αποστειρωμένο, χωρίς αναφορές για πράγματα εκτός εργασίας, χωρίς οτιδήποτε που ίσως δεν αρέσει σε έναν πιθανό HR που θα το κοιτάξει. Δε συμφωνώ, δε νομίζω ότι ο HR θα εκτιμήσει έναν άνθρωπο που δεν δείχνει να έχει άλλες ασχολίες, ενδιαφέροντα και κοινωνική ζωή. Κατά τη γνώμη μου ένα καλά ισορροπημένο προφίλ που περιέχει και τη μουσική του και τα αθλητικά του σχόλια (προσοχή όχι φανατικά οπαδικά), και τα αστείο status του χωρίς υπερβολές, χυδαιότητες ή ακραίες πολιτικές ή άλλες απόψεις, ακόμα και ένα check-in σε ένα στυλάτο & in στέκι δείχνει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα που μπορεί να προσφέρει πολλά περισσότερα σε μια δουλειά από ένα τύπο που μόνο με επαγγελματικά ασχολείται. Αν δε με πιστεύετε δείτε τα Facebook των περισσοτέρων σοβαρών στελεχών. Τουλάχιστον αυτούς που έχω εγώ φίλους ακολουθούν αυτό το εξισορροπητικό μοντέλο.

Προετοιμασία για την ομιλία

   Βεβαίως πέρα από το τι έκανα για να βελτιώσω τις πιθανότητές μου να βρω δουλειά είχα να αντιμετωπίσω και τα συναισθήματα. Το να πεις ότι νιώθεις καλά σε αυτή την περίοδο είναι πολύ δύσκολο, πόσο μάλλον όταν είσαι άνεργος. Ακόμα και αν είσαι νέος, αν δεν έχεις πολλές υποχρεώσεις, νιώθεις ότι έχεις τόση ενέργεια μέσα σου που θες να διοχετεύσεις προς ένα παραγωγικό σκοπό που φτάνεις να απελπίζεσαι και να στενοχωριέσαι. Αν έχεις όπως εγώ εργαζόμενους φίλους και μάλιστα στο αντικείμενο των σπουδών τους σε προπτυχιακό ή μεταπτυχιακό επίπεδο (όπως μια φίλη μου που βρίσκεται σήμερα εδώ), νιώθεις πολύ άσχημα προσωπικά και μπορώ να πω χωρίς να παρεξηγηθώ έως και αίσθημα κατωτερότητας. Όμως βλέποντας τον πραγματικό κόσμο, πόση ανεργία όλων των ηλικιών και όλων των μορφωτικών επιπέδων και πόση υποαπασχόληση υπάρχει δεν παρηγορείσαι μεν, αλλά καταλαβαίνεις ότι αυτό που ισχύει για σένα ισχύει και για εκατοντάδες χιλιάδες άλλους, ενώ τόσοι και περισσότεροι βρίσκονται και σε χειρότερη θέση, μεγάλοι άνθρωποι με υποχρεώσεις, οικογένειες και παιδιά. Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στο να τα παρατήσεις, να «αποδεχτείς τη μοίρα σου» και να κλειστείς στον εαυτό σου και στο να κάνεις παράδειγμα τους άλλους, να μάθεις από τις δικές τους εμπειρίες και τους τρόπους που βρήκαν δουλειά. Η νοοτροπία της κλάψας, της μοιρολατρίας, του «μας καταστρέψανε, μας ρημάξανε, οι κακοί πολιτικοί, Γερμανοί κ.α.» δε βοηθάει. Επίσης η άποψη που έχω ακούσει ότι «δε στέλνω κανένα βιογραφικό γιατί όλες οι εταιρίες πάνε για φούντο, οπότε τί να στείλω, μόνο το Δημόσιο ήταν σιγουριά, αλλά πάει και αυτό, χάθηκε κάθε ελπίδα». Και τί θα κάνεις; ΟΚ, κλείσου στο σπίτι, κλειδαμπάρωσε πόρτες και παράθυρα και κλάψε τη μοίρα σου. Δε θα έρθει να σε βρει η δουλειά, όχι τώρα ούτε και παλιότερα, εγώ το πίστευα αυτό, μην κάνετε το ίδιο λάθος.

   Κυρίως νιώθεις ότι όλα όσα έκανες μέχρι εδώ και εσύ και οι γονείς σου πήγαν στράφι, ίσως και να θυμώνεις με τον εαυτό σου για πραγματικές ή αντιλαμβανόμενες ως αδυναμίες σου, αισθάνεσαι ένοχος που δεν μπορείς να προσφέρεις στην οικογένειά σου, να φέρεις χρήματα στο σπίτι ή τουλάχιστον να βγάζεις τα έξοδά σου και ζηλεύεις όσους έχουν δουλειά, ακόμα και των 400 ευρώ.

   Από την άλλη, όσο και να φαίνεται περίεργο, υπάρχουν και κάποια θετικά σημεία στην όλη κατάσταση, και αναφέρομαι κυρίως στους ανέργους νεαρότερης ηλικίας, που μπορούν να στηριχθούν λίγο από την οικογένειά τους μέχρι να σταθούν στα πόδια τους. Έχεις χρόνο να εξερευνήσεις άλλες πτυχές της προσωπικότητάς σου και να γίνεις πιο ολοκληρωμένος άνθρωπος, μπορείς να διαβάσεις κάτι παραπάνω σχετικό με τις σπουδές και τη δουλειά ή και εντελώς αλλότριο που μπορείς μετά να το μαρκετάρεις. Υπάρχουν στο Ίντερνετ δωρεάν άπειρα άρθρα και resources για ότι μπορεί να φανταστεί κανείς. Επίσης έχεις και την ευκαιρία να πηγαίνεις σε διάφορες δωρεάν εκδηλώσεις που γίνονται στην πόλη, να ακούς ιδέες, να γνωρίζεις νέα πράγματα και νέους ανθρώπους. Το ξέρετε καλύτερα από μένα ότι γίνονται τόσες πολλές ομιλίες, εκδηλώσεις, συναντήσεις, ημερίδες, καλέσματα κ.α. κάθε μέρα στην Αθήνα κυρίως, αλλά και σε άλλες πόλεις και είναι οι περισσότερες τόσο ενδιαφέρουσες που το να πας σε όλες θα ήταν από μόνο του full-time απασχόληση!

Μέρος του κοινού της εκδήλωσης, που αριθμούσε περί τα 600 άτομα

   

  Πολλά ακόμα θα μπορούσα να πω, ότι ντρεπόμαστε να λέμε τη λέξη άνεργος και χρησιμοποιούμε συνώνυμες, ότι τα βάζουμε με τον εαυτό μας και τους γύρω μας, ότι όλα μας φταίνε και πολλές φορές ξεσπάμε σε αυτούς που μας αγαπάνε, ότι πολλές φορές η αντιμετώπιση των ανέργων από τους εργαζόμενους και ειδικά από τα «στελέχη» είναι έως και «ρατσιστική» (αν και δε μου αρέσει η λέξη). Δε θα πω ότι όλα είναι ρόδινα, ούτε ότι η ανεργία είναι ευκαιρία. Όμως θα σας αφήσω με αυτό: Όσο είμαστε εδώ, όσο αναπνέουμε και όσο έχουμε όνειρα, οι δυσκολίες το μόνο που μπορούν να μας κάνουν είναι να μας διδάσκουν, να μας τεστάρουν και να μας κάνουν να διαχωρίζουμε το περιεχόμενο από το περίβλημα. Μια δυσκολία, έστω και τόσο σημαντική όσο η οικονομική κρίση, δεν είναι και το Τέλος του Κόσμου!

Σας ευχαριστώ πολύ!

Η παραπάνω ομιλία δόθηκε κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης "Προφητεία Μάγιας: Δεν Ήρθε και το Τέλος του Κόσμου", που πραγματοποιήθηκε στις 22/12/2012 στο Hilton, στα πλαίσια του Money Show 2012.