Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Το μικρό μαύρο βιβλιαράκι





   Ξεφυλλίζοντας το κοκκινωπό ημερολόγιο – ατζέντα που με συντρόφευσε το 2014, έκανα μια διαπίστωση: Σε σχέση με τις προηγούμενες, τα τελευταία 5 χρόνια που χρησιμοποιώ ατζέντες για να οργανώνω την καθημερινότητά μου, αυτή ήταν η πιο «άδεια», με τις λιγότερες σημειωμένες κοινωνικές υποχρεώσεις, εκδηλώσεις, προθεσμίες, εκκρεμότητες κ.α. και με εβδομάδες ολόκληρες χωρίς κάποιο σημαντικό γεγονός εκτός από γενέθλια συγγενών και πολύ κοντινών φίλων ή υπενθυμίσεις πληρωμής λογαριασμών. Υπήρχαν ελάχιστα συνέδρια, παρουσιάσεις και "επιστημονικές" συναντήσεις, πολύ λίγες ομιλίες και ημερίδες και γενικά ευκαιρίες "συγχρωτισμού" και επαφών (στα μοντέρνα ελληνικά networking), τουλάχιστον σε σχέση με προηγούμενα χρόνια.
   Είναι ίσως λίγο οξύμωρο αυτό σε ένα έτος έντονων ζυμώσεων και σε μια πόλη πολύ ζωντανή από κοινωνικής άποψης όπως η Πάτρα, αλλά είναι η πραγματικότητα. Το 2014 υπήρξε μια χρονιά cocooning για μένα, όχι τόσο πολλών νέων γνωριμιών και δράσης, όσο ουσιαστικής επικοινωνίας με ανθρώπους που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου τα τελευταία χρόνια, σχεδιασμού του μέλλοντος και κατανόησης των πιο απλών αλλά σημαντικών πραγμάτων της καθημερινότητας, παραγωγικής εσωστρέφειας, ενδοσκόπησης, κατανόησης της αξίας που παίζουν οι άλλοι στη ζωή μας (είτε με την παρουσία τους, είτε με την απουσία τους) και καθορισμού προτεραιοτήτων.


   Ήταν όμως και μια χρονιά που είδα τους περισσότερους ανθρώπους που ξέρω να κυκλοφορούν με μια ατζέντα στο χέρι. Ίσως εγώ δεν τις πρόσεχα παλαιότερα, ίσως φταίει το γεγονός ότι οι άνθρωποι που γνωρίζω εργάζονται στη μεγάλη τους πλειοψηφία στον τομέα των Υπηρεσιών (προεξάρχοντος του Τουρισμού) και μερικοί των Μέσων Ενημέρωσης με πολλά παράλληλα project να "τρέχουν" ταυτόχρονα, ίσως είναι μια μόδα των τελευταίων χρόνων, μια σταγόνα χιπστεριάς, αλλά παντού έβλεπα γνωστούς και αγνώστους με ατζέντες και σημειωματάρια στα χέρια ή ανοιχτά μπροστά τους.
  Σταδιακά, εδώ και μερικούς μήνες άρχισα να παρατηρώ ενεργητικά τα πάσης φύσεως τέτοια αντικείμενα: Σημειωματάρια απλά ή ημερήσιες ατζέντες, μικρού ή μεγάλου μεγέθους, με σκληρό ή μαλακό εξώφυλλο, μαύρες, μπλε ή χρωματιστές, απλές ή με σχέδια και φράσεις, δεμένες ή σπιράλ, Moleskine, Writing Fields ή "ανώνυμες", πολύ συχνά πιο φθηνές απομιμήσεις των παράλογα ακριβών "φιρμάτων" που όμως είναι εξίσου επαρκείς για τις ανάγκες του χρήστη, με γραμμές ή λευκές σελίδες, σπανιότερα με καρό. Και γεμάτες από σημειώσεις, υποχρεώσεις, ραντεβού, προθεσμίες, τηλέφωνα ή διευθύνσεις γραμμένες με μολύβι, με μπλε, κόκκινο, πράσινο, ροζ, χρυσό κ.α. στυλό, με post-it διαφορετικών χρωμάτων και σχημάτων κολλημένα πάνω σε σελίδες, με χαρτάκια ανάμεσα σε άλλες, διαγραμμένες ή τικαρισμένες όσες έχουν ήδη γίνει, με SOS και σημαντικό και προσοχή, με πολλά θαυμαστικά ή ερωτηματικά, με πάσης φύσεως σχεδιάκια και μουτζούρες στις άκρες.


   Μια χρονιά ολόκληρη σε ένα βιβλιαράκι, επαγγελματική, κοινωνική, προσωπική ζωή, εκκρεμότητες, επιτυχίες, αποτυχίες, συναντήσεις ή γεγονότα που αλλάζουν για πάντα τον τρόπο σκέψης και δράσης μας. Εκεί σημειωμένα όλα όσα μας αφορούν ή τουλάχιστον όλα όσα θέλουμε να γράψουμε, γιατί μερικά από τα πιο σημαντικά γεγονότα δεν γράφονται ποτέ σε ατζέντες. Και όλοι να έχουμε από μια, να είμαστε ή να φαινόμαστε πολυάσχολοι, με πολλές δραστηριότητες και εκκρεμείς υποθέσεις. Και αρκετές από τις υποχρεώσεις που είναι γραμμένες στη δική μας ατζέντα να είναι και σε άλλες, να διασταυρώνονται οι δρόμοι μας με τους κατόχους τους, είτε από προγραμματισμό είτε τυχαία.
   Και όταν η χρονιά τελειώσει, η ατζέντα δεν πετιέται, μένει στο συρτάρι, με πάνω της γραμμένα όλα όσα έγιναν τη χρονιά που πέρασε, μαζί με τις ατζέντες των προηγουμένων ετών και μια καινούργια παίρνει τη θέση της, μια από τις εκατοντάδες διαφορετικές που κάνουν την εμφάνισή τους στα ράφια των βιβλιοχαρτοπωλείων από τις αρχές Νοέμβρη κάθε χρόνο. Ίσως όμως κάποια στιγμή χρειαστεί ξανά να ανατρέξουμε στην παλιά μας ατζέντα για να βρούμε ένα τηλέφωνο ή την ημερομηνία ενός γεγονότος. Όσα είναι σημειωμένα πάνω της θα μας συντροφεύουν πιθανώς για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κάποια θα περαστούν στην επόμενη ατζέντα ή σε ηλεκτρονικό αρχείο. Όσο και αν τα smartphones, τα apps οργάνωσης χρόνου, οι ειδοποιήσεις, το Google Calendar, το Outlook κ.α., να είναι μέρος της καθημερινότητάς μας, το έντυπο ημερολόγιο-ατζέντα είναι μια αναγκαιότητα για το σύγχρονο επαγγελματία και κοινωνικά ενεργό άνθρωπο. Οι ταλαιπωρημένες σελίδες, οι μουτζούρες και τα post-it, γίνονται κομμάτι του εαυτού μας και το μικρό βιβλιαράκι βρίσκεται πάντα στην τσάντα μας ή πάνω στο γραφείο ή στο τραπέζι, πάει όπου πάμε, ενώ κάποια φορά ίσως το αφήσουμε κάπου και πανικοβληθούμε μέχρι να το βρούμε, γιατί μέσα του έχει όλη μας τη ζωή.


   Ναι, η ατζέντα μου του 2014 δεν ήταν τόσο φορτωμένη με σημειώσεις και δραστηριότητες, τα πράγματα όμως που έκανα και έμαθα είναι από αυτά που δεν γράφονται σε μια σελίδα που την επόμενη ημέρα θα γυρίσει. Καθώς κρατάω στα χέρια μου τη μαύρη ατζέντα του 2015, διαφορετικού εσωτερικού layout από όλες τις προηγούμενες (εβδομαδιαία και όχι ημερήσια), εύχομαι να γεμίσει σημειώσεις και προθεσμίες, τηλέφωνα και υποχρεώσεις, όχι μόνο επαγγελματικές ή εκπαιδευτικές. Ξέρω όμως ότι οι καλύτερες και πιο καθοριστικές στιγμές της χρονιάς δε θα γραφτούν ποτέ στις σελίδες της…